Acta Zoologica Cracoviensia, 5() 1960
Bemerkungen über die heimischen Russelkäfer (Coleoptera, Curculionidae). IV.
Abstract:
STRESZCZENIE. Na podstawie zbadania obszernych materiałów autor dochodzi do wniosku, że Apion oblongum (Gyll.) Wagn. Oznacza tylko duże okazy A. curtirostre Germ. Ja k wynika z dokładnego opisu Gyllenhala A. oblongum z Krymu różni się szeregiem istotnych cech od formy z Niemiec, uważanej przez Wagnera za ten gatunek. Apion flavimanum ssp. neresheimeri Wagn. żyjący na Origanum vulgare L. nie różni się wyraźnie morfologicznie od formy typowej i nie zasługuje na wyodrębnienie. Otiorrhynchus krattereri Вон. jest rasą karpacką boreo-karpackiego gatunku O. rugosus Humm. Otiorrhynchus hormuzachii Penecke jest synonimem O. ligustici L. natomiast O. hormuzachii Solari oznacza odrębną formę, którą można uważać tylko za aberratio O. ligustici L. podobnie jak O. polonicus Sol. i O. subseriatus Sol. Magdalis mixta Desbr, nie da się oddzielić specyficznie od M. barbicornis Latr. i przedstawia synonim tego ostatniego gatunku. M. weisei Schreiner jest synonimem M. duplicata Germ. Autor w swej pracy z r. 1926 podał mylnie Hypera palumbaria Germ. jako H. elegans Вон. i dlatego wszystkie dane z tej pracy o tym ostatnim gatunku odnoszą się do H. palumbaria Germ. H. comata Вон. jest reprezentowana w Sudetach, podobnie jak w Karpatach, wyłącznie przez var. carpathica Petri, a nie przez var. borealis Krauss. Coeliodes nigritarsis Hartm. uważa autor za osobny gatunek różniący się wyraźnie od C. rubicundus Hbst. budową penisa. Autor podaje szczegółowo cechy różniące Rhamphus oxyacanthae Mrsh. od Rh. pulicarius Hbst. Dalej podaje autor jako nowe dla fauny Polski: Pseudocleonus grammicus Panz., Liosoma bosnicum Dan., Phytonomus carinicollis Stierl., Baris atricolor Вон., B. dalmatina Bris., Ceuthorrhynchus assimilis ab. gallo-rhenanus Sol., C. chlorophanus Rouget, Nanophyes globiformis Kiesw., Rhynchaenus ermischi Dieckm. (podany dawniej jako Rh. persimilis Reitt.), Rhamphus oxyacanthae Mrsh. Natomiast skreśla z fauny Polski jako błędnie podane: Otiorrhynchus brauneri Smirn., Phyllobius ophthalmicus Stierl., Polydrosus carpathicus Brancs., Paophilus hampei Seidl., Hypera elegans Вон., H. comata var. borealis Krauss, Phytonomus pustulatus Friv., Mecinus laeviceps Tourn. Poza tym podaje autor dane obrazujące posuwanie się na zachód Polydrosus inustus Germ, i Gronops inaequalis Вон., oraz nowe stanowiska szeregu gatunków rzadkich.
